Μίεζα

Αρχαία πόλη της Μακεδονίας. Πληροφορίες για τη Μ. παρέχει κυρίως ο λεξικογράφος Στέφανος Βυζάντιος, τις οποίες αντλεί από τον ιστορικό Θεαγένη. Παλαιότερα, αναφέρει, ονομαζόταν Στρυμόνιον και πήρε τη νέα της ονομασία από τη Μ., κόρη του βασιλιά της Μακεδονίας Βέρητα. Ο Πτολεμαίος (III. 13.39) την κατατάσσει μεταξύ των πόλεων της Ημαθίας. Ο Πλίνιος (Historia Naturalis XXXL 30) περιγράφει σπήλαιο με σταλακτίτες κοντά στη Μ., την οποία επίσης αναφέρει κατά τη γεωγραφική περιγραφή της Μακεδονίας (Historia Naturalis IV. 34). Ο Πλούταρχος αναφέρει ότι ο Φίλιππος όρισε το Νυμφαίον κοντά στη Μ. ως Σχολήν του Αριστοτέλη, όπου ο φιλόσοφος δίδαξε τον Αλέξανδρο και τους εταίρους του για τρία χρόνια (341-339 π.Χ.). Η πόλη Μ., αναφέρεται και σε δελφικό κατάλογο θεωροδόκων (190-180 π.Χ.), ανάμεσα στη Βέροια και στην Έδεσσα. Τέλος, από τον Αρριανό (Ινδική XVIII. 16, και Τα μετά Αλέξανδρον I. 38) αναφέρονται δύο Μιεζείς, παιδιά ενός Αλέξανδρου, ο Πευκέστας και ο Αμύντας. Ο Πευκέστας έγινε τριήραρχος στην εκστρατεία του Αλέξανδρου. Με βάση τα κείμενα, στη Μ. αποδίδονται οι μακεδονικοί τάφοι και άλλα εκτεταμένα λείψανα αρχαίας πόλης ανάμεσα στη Νάουσα και στα χωριά Κοπανός και Λευκάδια.